Het tekentalent van Martin Graveth manifesteert zich al op de lagere school. Sterker nog, tekenen is het enige vak dat hem echt kon boeien. In het tweede jaar van de ulo krijgen zijn ouders met kerst te horen dat hun zoon beter af is als hij leren met werken kan combineren. Hij komt eerst terecht bij een zeefdrukkerij en daaropvolgend bij een drukkerij en wordt typograaf. In het drukken en vormgeven van teksten kan hij zijn gevoel voor esthetiek enigszins kwijt.

 

Sinds 1969 heeft Martin Graveth ruim 150 werken geproduceerd, die hij op diverse exposities heeft tentoongesteld en die in het binnen- en buitenland zijn verkocht. Zijn kunst is surrealistisch te noemen, het zijn de uitingen van een eeuwig nieuwsgierige dromer, die graag uitersten opzoekt en zijn pure gevoel vertaalt in beelden die de werkelijkheid vertekenen.

Toch is deze autodidact met zijn kunstwerken nooit echt actief naar buiten getreden.